Ik vind je lief, mooi, zacht en je ruikt zo lekker. Je bent als een ongeschreven blad zonder kreukels, klaar om een boek te worden. Vol mooie verhalen met altijd een blij eind. Jij bent blij en voor mij het einde. Samen met je broer. Mijn kleine helden. Ooit was ik ook een ongeschreven blad, inmiddels heb ik al wat hoofdstukken. Mijn boek wordt steeds mooier. Sinds 2 jaar worden de hoofdstukken geschreven met een gouden pen. Jullie zijn goud. Meer dan goud. Het kostbaarste bezit. Onthoud dat, voor altijd; mijn lieve mooie schatjes!
Ik ben de laatste tijd wat sentimenteler dan normaal. Ik moet bijna weer gaan werken. Bij Tijn zag ik er enorm tegen op, maar deze ronde is het nog erger. Ik kan zo van m'n makkertjes genieten. Ik ken ze als de beste. Abel slaapt weinig, dat is zonde van z'n tijd. Maar ik weet hoe en wanneer je hem aan het slapen krijgt. Ik weet de plekken die je moet kussen zodat Tijn zijn pijntjes over gaan. Ik ken hun en zij kennen mij. Ik vind het gewoon lastig ze eventjes uit handen te geven. Komt vast wel goed. Maar voor nu ben ik gewoon even de zieligste die er bestaat ;). Tijn heeft het enorm naar zijn zin op de opvang, dus Abel zal zich ook prima kunnen redden, plus hij heeft zijn grote broer bij. Maar toch. Tijn was 'al' 1 toen hij ging, kon zich al enigszins duidelijk maken. Abel is pas 6 maanden en kan vooral goed lachen en niet slapen. Ik ga ze missen, die 18 hele uurtjes per week, mijn kleine gouden hoofdstukkenmakers!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten