Elke avond voor ik naar bed ga, kijk ik nog even bij m'n mannetjes. Ik leg ze goed, staar naar ze, geef ze een kusje en hou extra van ze. Ik ben zo trots, zó trots!
M'n kleinste vriendje, die rustig doorbikkelt met z'n liesbreukje. Hij heeft nu elke dag een beetje meer pijn lijkt wel, maar toch is het een ontzettende blijerd. Je hoort hem amper. Hij eet, slaapt, poept, plast, speelt en is blij.. Heel blij, altijd. Hij kan al best een beetje zitten en probeert te gaan rollen. Nog even gaat ie kruipen en vanaf dat moment is het niet meer bij te houden :(.
M'n grootste vriendje wordt elke dag nóg grappiger en extra bijdehand. Z'n opmerkingen zijn hilarisch, dat vind hij zelf soms ook. Hij helpt graag. Dus als ik vraag of hij even de luier in de bak wilt doen zegtie 'tuurlijk', hij staat op, pakt de luier aan en huppelt naar de bak. De laatste tijd is hij aan het uittesten. De 'ik tel tot drie' werkt heel goed! Als hij moet komen of iets en hij komt niet, zeg ik: 'Tijn, mama telt tot drie en dan ben je hier', vaak heb ik m'n zin nog niet af en dan roept ie al 'hoef niet te tellen mama ik kom al'. En trots dat ie dan is, trots omdat ik niet hoefde te tellen maar hij al kwam. Ik ben ook trots, al zou het leuk zijn als hij gewoon gelijk kwam ipv na de ik tel tot drie.
Tijn praat alles na en kan heel goed onthouden! Vanmiddag had ie voor z'n middagdutje een ijsje op. Z'n armen plakte, dus ik had ze afgedaan met een doekje. Werd ie na z'n middagdutje wakker, riep ie 'maaaaamaaaaaa, kom gauw! Tijn heeft nog een beetje plak!' Tijn had helemaal geen beetje plak meer, maar ik vond het toch leuk. Vooral dat kom gauw. Bij tijn is het vaker kom gauw. Wedden, nog even roept ie: 'maaaaamaaaaaa, kom gauw of ik tel tot drie en dan ben je hier' ;). Eten gaat de laatste tijd moeizaam. Hij eet heel slecht. Ik kan me d'r niet druk om maken, eet je vandaag niet dan misschien morgen wel, maar Romy heeft graag dat ie eet. En daar komen hele foute grappige momenten van. Tijn is dan echt op z'n best, ik kan het niet eens uitleggen. Zo stout, maar zó leuk! Soms mikt ie heel soepeltjes een vleesje in Romy z'n oog, mij kan je dan opvegen. Ik doe m'n best om me kapot te lachen zodat tijn het niet ziet, maar das lastig. Romy moet vaak ook lachen en dan is het voor Tijn natuurlijk helemaal feest. Nu eten we vaker voor de tv, das ook fout, maar zo eet ie 'perongeluk' toch meer als dat je aan tafel zit. Al heeft meneer natuurlijk wel commentaar op wat er op de buis is. Papa wil Discovery kijken, Tijn wil Dora kijken, 'geen meneres en mevrouwes kijken'.
Ik zou boeken over ze kunnen schrijven. Het boek van Tijn is wat dikker als dat van Abel, maar dat duurt niet lang. Het gaat zo snel :(. Ik had me nog zo voorgenomen om van Abel dubbel te genieten. Genieten doe ik zeker, maar de dagen vliegen om! Ze zijn groot voor je het weet, daar baal ik van!
