Candy crush

Och! Denk dat de meeste candy crush wel kennen. Het is een spelletje, een heel verslavend spelletje! Het bezorgt me flink wat irritaties. De bedoeling is dat je levels haalt door met je snoepjes bepaalde combinaties te maken, gelatine weg te spelen of iets anders te doen wat vaak onmogelijk lijkt. Groen en geel kan ik me er aan irriteren! Mijn

Advies; begin er niet aan! Echt niet! Als je eenmaal begonnen bent, wil je door en door en door! Dat doorgaan duurt vaak dagen, soms weken en soms zelfs echt maanden! Als je het level dan eindelijk haalt ben je euforisch, enthousiast, blij, dolgelukkig en binnen no time opgeslokt door het volgende level. Wat dus ook weer dagen, weken of maanden duurt tot je het gehaald hebt. Als je een aantal levels gehaald hebt, kom je bij een soort station. Dan moeten 3 vrienden je een kaartje 'geven' zodat je verder kan. Je krijgt ook levens. Maximaal 5. Vrienden kunnen je levens geven en extra zetten. Als je een leven opgebruikt hebt, duurt het een half uur voordat je een nieuwe krijgt, gratis! Ik bewaar mijn levens gegeven door vrienden altijd, dan kan ik die gebruiken als mijn gratis levens op zijn.

Ik speel het meestal even als ik in bed lig. Dat even is al gauw een uurtje en zodra ik het licht uit doe, zie ik die verrekte snoepjes nog!

Als ik ein-de-lijk dat verschrikkelijke station bereikt heb, heb ik een vast lijstje van mensen die ik om een kaartje vraag. In dezelfde minuut krijgen ze een whatsapp bericht. Hoewel je er 3 nodig hebt, staan er meerdere op mijn lijstje. Stel ze hebben niet gelijk tijd en reageren niet. Ga ik door naar de volgende.

Mijn vriendinnetje speelt het ook. Om de week zweren we aan elkaar dat we echt niet meer spelen. Ik zeg het wel, maar blijf stiekem gewoon spelen. Zij ook! De smeerlap! Stuurt ze mij opeens via whatsapp een berichtje 'cc kaartje please'. Ik kan d'r dan wel wat. Ik zeg altijd standaard nee, gevolgd door een scheldkanon met woorden die niet in Tijn zijn woordenboek mogen komen. Het loeder! Zeggen dat je niet meer speelt, maar ondertussen .. Ik speel ook, maar dat is anders. Ik ben niet zo ver als haar, dus dan mag je stiekem doorspelen. Ik geef haar het kaartje wel, met tegenzin natuurlijk, dat snap je!

Candy crush mag je ook gerust spelen in het bijzijn van anderen. Totaal niet ongepast, want bijna iedereen speelt het. Laatst was ik bij mijn zus. Ze zat op de computer te schelden; aaaargh ik moest er nog één!!! Ik vroeg; één van wat? Nog één gladjetiene! Ik dacht dat ik zou sterven! Mijn zus noemt gelatine dus gladjetiene! Dat is denk ik het eerste en laatste moment dat ik om

Candy crush kon lachen. Hilarisch! Gladjetiene ha-ha!

Candy crush, echt .. Begin er niet .. Oh! Moet gaan, ik heb weer een leven!

Lekker bakkie koffie..

Romy is handig. Heel handig. Kan alles en doet alles. Wat hij nog nooit gedaan heeft zoekt hij op op YouTube en dan kan het hij. Super handig! Maar ook super irritant! Niks bij ons thuis is origineel. Zelfs de barkrukken zijn niet zoals in de winkel. Zijn buizenversteker is omgebouwd en dat wat je nodig hebt om die versterker goed te laten klinken is zelfgebouwd. Want zo verkopen ze het niet in de winkel.

Zijn laatste aankoop heeft me wat stoom uit de oren bezorgt.. Romy houdt van koffie drinken. Goeie koffie. Dus zo dacht hij; we hebben weer eens een nieuw koffiezetapparaat nodig. En dan niet gewoon zoon simpel ding uit de winkel, nee het moet een goeie wezen. Zo 1 die een fortuin kost. Zo 1 waar ik geen fortuin aan uit wil geven. Dat wist hij van te voren. Want op de vraag; mag ik wat nieuws kopen, moest ik eerst ja of nee zeggen zonder dat ik een bedrag of artikel wist. Ik heb natuurlijk nee gezegd. Maar nee is geen antwoord. Begrijp ik, zo ben ik ook. Als ik iets wil, wil ik het! En het liefst gister al. Na een goeie discussie en scheldwoorden op een lieve toon fluisteren (Tijn was er bij en dan maken we geen ruzie) sprong hij dan toch in de auto om een apparaat te gaan kopen. Via marktplaats, dat scheelde 400€, maar dan nog. 

Normaal als hij thuis komt met iets nieuws, huppelt hij, zingt hij en komt het vol trots showen. Dat was nu niet, dus ik rook al onraad. Het apparaat was toch niet helemaal wat hij bedoelde.. Hij wou voortaan koffie zetten met gemalen koffie, maar deze was voor pads. Maar dat gaf niet, je kon hem ombouwen had die man gezegd. M'n oren leken wel een ouderwetse fluitketel. Stoom! Ik kon hem wel wat! Hij had toch van te voren kunnen zeggen; sorry meneer, dit is niet wat ik zoek, het gaat over. Maar nee! Hij neemt het gewoon mee, want ja! Je kan hem ombouwen. Doen we dat toch? Is toch traditie hier in huis.

Op internet ontdekte hij dat er speciale inzetdingen zijn, zodat je hem niet om hoeft te bouwen. Scheelt weer, inzetdingen besteld en ik dacht; daar kom ik goed vanaf!

We hebben 1 dag koffie gedronken met de inzetdingen tot hij kwam aangehuppeld. Heel blij en enthousiast vertelde hij dat hij eenzelfde apparaat had gezien op marktplaats, maar dan met een goeie onderkant, zodat hij ipv pads toch koffie kon maken met gemalen koffie. Ik kan d'r zo om. Dacht dat ik wat kreeg. Maar hij was zo blij en enthousiast. Alsof hij het beste idee van Nederland had! Is toch ook heel logisch? Je koopt er gewoon nog 1, verwisseld de onderkanten en klaar is kees!

En daar kwam die, huppelend, met een gifgroen zelfde apparaat. Het aanrecht veranderde in een werkbank, een paar uur later, een paar keer in het donker doordat de stoppen er uit waren gevlogen, hadden we eindelijk het perfecte apparaat! Wij konden gemalen koffie drinken. Hop naar de winkel en gemalen koffie kopen. Hij maakt er gelijk een sport van. Ik krijg warme opgeklopte melk in m'n koffie, duurt even maar dan heb je ook wat. 

Ondertussen heb ik ook al 3x een andere set koffiekopjes gekocht. Want JA, je moet koffie natuurlijk wel uit het perfecte formaat kopje drinken anders smaakt het gewoon niet lekker. Het was de bedoeling dat hij die kopjes voor kerst kreeg. Alleen zullen de kopjes de boom nooit bereiken.

Als je denkt dat ons koffie avontuur nu voorbij is heb je het mis..

Gister kwam hij op het goede idee dat hij een bonenmaler wou. Net naar de mediamarkt, bonenmaler gekocht. Daarna naar de jumbo om koffiebonen. Thuis, hop snok doos open, en malen maar. Helaas! Niet fijn genoeg. Daar zit dus verschil in he, en dat proef je. Maler schoongemaakt, terug de doos in en terug naar de mediamarkt. Was ff lullen maar hij kreeg z'n geld terug en kocht een andere. Vast beter. Komt huppelend thuis, hop snok doos open en malen .. Inmiddels zit ie met een sip gezicht op de stoel. Deze maler is ook niet goed.. Mediamarkt, maak je klaar voor Romy!

Ps; ik heb in de aanbieding; 4 espresso kopjes, 4 iets grotere kopjes, gemalen koffie in 3 smaken, speciale koffiepads in 2 smaken en 2 koffiezetapparaten. Wie maakt ons los?

Pss; wat hou ik toch van Romy! Serieus! Zo enthousiast en fanatiek als hij zijn er maar weinig.

Ik heb inmiddels een update! De laatst gekochte maler is aangepast, de koffie is nu wel fijn genoeg! Hiep hiep !

2 kindjes

2x zoveel liefde, 2x zoveel kusjes, 2x zoveel knuffels, 2x zoveel plezier, 2x zoveel shoppen, 2x zoveel leuk speelgoed. Maar ook 2x zoveel zorgen, je aandacht verdelen, multi tasken en hopen dat ze elkaar aardig vinden. Soms ben ik bang. Kan ik dat wel? 2 kindjes? Hoe krijg je ze allebei gedouched en in bed? Als de baby eten krijgt, wat doe ik dan als Tijn naar de wc moet? Wijst zich allemaal vanzelf dat weet ik ook. En ik ben niet alleen, ik heb de beste man van de wereld gescoord. En toen de liefste kraamhulp van de wereld wegging bij Tijn dacht ik ook .. Daar gaan we! Nu gaat het mis, wedden? De volgende dag was het al of we nooit anders deden. En als ik zo naar m'n blije bink kijk, doen we het best goed. Maar toch he .. 2 kindjes. 5 jaar geleden vond ik dat kindjes mensjes waren die je na een poosje weer naar huis bracht, net voor ze vervelend werden. Nu zou ik Tijn al voor geen 848284 miljoen kunnen en willen missen. Terwijl ik van geld hou. En de tweede is op komst! Als het aan mij ligt, komt er ook een derde. Als het aan Romy ligt niet. Is nog even een puntje ;p. Maargoed, hij wou ook geen tweede, en die komt er echt. In goed overleg, hij staat er achter, dat je dat even weet. 2 kindjes .. 2x zoveel liefde, 2x zoveel kusjes, 2x zoveel knuffels, 2x zoveel plezier, 2x zoveel shoppen, 2x zoveel leuk speelgoed. Ik kijk er naar uit!

Ieder huisje heeft z'n kruisje ..

Weet je wat me nog het meeste stoort? Dat er mensen zijn die denken dat het nog goed komt tussen ons. Dat komt het niet, echt niet. Nooit niet.

Je hebt te veel gemist. Dingen die ik niet meer over doe en dat zijn dingen die je niet kan inhalen door verhalen.

Ik had je 4 jaar geleden beloofd dat je er bij thuis mij never nooit niet meer in kwam. Maar ja.. Toen ging ik trouwen. Omdat ik op punt van bevallen stond, deden we een klein feestje thuis. Bij mij thuis.. Ik heb er serieus over na moeten denken of ik je nou wel of niet moest uitnodigen, ik heb het gedaan. Je mocht komen. In mijn huis, terwijl ik had gezworen dat je er niet meer in kwam. En weet je? Via een sms'je zei je dat je niet kwam. EEN SMS! Ik ken hem nog steeds uit mijn hoofd 'he lieverd, ik hoorde dat je tante uit Goes ook misschien komt dus ik kom niet uit voorzorg alvast een fijne dag'. Serieus? Jij komt niet op mijn bruiloft omdat mijn tante uit Goes, die getrouwd is met m'n oom uit Goes waar je op de of andere manier boos op bent, misschien ook komt?? Het is mijn dag, ik nodig toch zeker uit wie ik wil?! Ik heb even moeten slikken en ben naar je toegekomen, om te praten. Uiteindelijk werd het schreeuwen, alleen door mij. Jij zat glazig uit het raam te kijken. Je was nuchter en dan zeg je niks. S avonds kwamen de sms'jes. Je was dronken, dan durf je wel. Eindstand was het zo dat je niks voor mij was en dus ook niks voor mijn kind zal zijn. Ik had geen zin meer in de al jaren durende ellende dus ik heb je gecondoleerd met je verlies en heb beloofd dat je inderdaad niks voor mijn kind of mij zal zijn. En daar hou ik me, tot de dag van vandaag, aan.

2 weken na m'n bevalling belde je. Toen ik op nam, zei je je naam niet maar zei je 'met zomaar iemand', m'n nekharen stonden gelijk rechtovereind! Je vroeg wanneer je hem mocht zien en vasthouden. Ik heb je verteld dat dat nooit ging gebeuren. Je was weer teut. Ik vertelde je dat je maar terug moest bellen als je nuchter was 'dat is goed, ik bel je morgen'. Dat gesprek is anderhalf jaar geleden, je moet nog bellen.

Je hebt wel eens aan een deskundige gevraagd of dat wat jij volgens mij hebt, besmettelijk is. Dat is niet zo. Dus, vraag je je af, waarom ik toch weg blijf. Je hebt Tijn nog nooit gezien. Verheug je niet, je gaat hem ook niet zien. Niet in het echt. Niet als het aan mij ligt. Misschien een keer per ongeluk. Maar dan verbreek ik het olympisch record rennen met 2 kinderen, want de nieuwe baby krijg je ook niet te zien.

Zoals ik je al heb gezegd, al is het het laatste wat ik doe, jij gaat mijn kind(eren) niet zien!

Je vind ook dat het aan mij is om m'n excuus aan te bieden. Laat me niet lachen. Ik ben van mening dat jij een paar maanden huilend bij mij op de stoep moet liggen. En zelfs dat is niet genoeg.

Een weet je, dit is lang lang lang niet alles. Maar toch lijk ik de harteloze idioot in het verhaal. Mensen die weinig weten, denken serieus dat ik koppig ben. Koppig ben ik zeker, maar dat niet alleen. Ik ben gekrenkt, onnodig veel verdriet aangedaan, teleurgesteld en nog veel meer.

Gevoelsmatig ben je niks van mij, maar op papier ben je m'n vader..

Sinterklaas

Een poosje geleden vroeg Romy wanneer Tijn zijn schoen eigenlijk mocht zetten. Ik stelde voor 'over een jaar of 2', Romy had een andere mening. Ik vind Tijn nog te klein voor Sinterklaas. Hij is 1,5! Wat snapt hij d'r nou van. Als je hem nu z'n schoen laat zetten met een tekening en een mandarijn d'r in, vind je dus de komende máánden tekeningen en mandarijnen in je schoen. Lijkt me lastig als je s ochtends vol enthousiasme je schoen aantrekt. Enfin! Ik ben van gedachte veranderd. Misschien moeten we toch aan Sinterklaas doen. Ik kreeg net een mailtje van de Hema; 15% korting op vanalles. Ik ben de flauwste niet, dus even kijken wat ze allemaal te bieden hadden. LEUHEUUUUUK! Een houten werkbank, een houten gereedschapskist (dat ie dat al van plastic heeft geeft niks), een leuk boekje met auto geluiden, koksverkleedkleren en ga zo maar door! Dat heeft hij precies allemaal nog nodig!  Dus misschien slaat Sinterklaas ons huisje toch niet over dit jaar. De kerstman denk ik ook niet. Ga ik de feestdagen toch nog leuk vinden! Oh! Moet gaan! Sinterklaas heeft ook korting geregeld bij de prenatal! DANKU SINTERKLAASJE!

Winkelen ..

Och, ik ben even wezen winkelen. Niet te lang, gewoon in de pauze van mn werk. Ik ging voor wantjes voor Tijn. M’n missie is mislukt. Ik heb geen wanten. Wel hele leuke andere dingen. Alvast voor kerst ook, een super leuk giletje met een blouse en een stropdas.. De broek moet ik nog scoren, die zat er niet bij. En kleren voor de gewoon. Een kind heeft toch kleren nodig. Toch? Gelukkig heeft hij er nog niet zoveel. Ik ben goed in winkelen. En dan vooral in kopen. Niet in op de prijzen letten en het goedkoopste kiezen. Als ik eenmaal in de winkel naar iets gevraagd heb .. dan koop ik het ook. Ookal is het eigenlijk te duur naar mijn idee. Op de een of andere manier durf ik dan geen nee meer te zeggen. Bij de kassa vraag ik wel eens; ‘wat als papa het niet zit zitten?’. Net ook. “Oh dan krijgt u een tegoedbon mevrouw’. Nou top, geld is dus zoiezo naar die winkel verdwenen.. Agh, ik ben wel kieskeurig. Ik wil geen plaatjes of wilde dingen. Grote mensen kleren.. maar dan in het klein. Helemaal leuk! Mensen durven ook slecht kleertjes voor Tijn te kopen. De mensen die het wel durven doen er uren over. Erg eigenlijk, als ik er zo over na denk. Agh .. Ik heb gewoon een duidelijke mening en voorkeur. Voor nu kan ik nog kiezen wat Tijn aan krijgt. Over een poos heeft hij een vriendje en die heeft Cars schoenen, dan moet hij dat ook. Ik hoop dat Tijn geen vriendjes krijgt met Cars schoenen. Verschrikkelijk. Maarja, ik bezwijk vast als hij in de winkel met zn blauwe twinkeloogjes met Cars schoenen naar me toe komt. Of als hij krijsend op de grond ligt met die verschrikkelijke Cars schoenen naast hem. Nee, niet trouwens! Hij krijgt alleen Cars schoenen als hij met twinkeloogjes kijkt. Afgesproken. Hopen dat hij dat nooit door krijgt. Je hebt ook kinderen met hele tenues van Cars. M’n neefje bijvoorbeeld. Kind is er dolgelukkig mee, reden waarom mn zus het koopt .. neem ik aan, hoop ik .. hoop niet dat ze zelf van Cars houdt.. Ik hou er niet van. We zullen zien. Tijn moet wel met de mode mee gaan. Maar mijn mode is hip en bevat geen Cars. Maar als al zn vrienden dat hebben, wordt hij straks gepest. Dat wil ik ook niet. Dat is ook sneu .. Een Cars beker en brooddoos mag wel? Misschien stopt dat het pesten? Gelukkig is Tijn pas anderhalf. Cars wacht gelukkig nog even! En tot die tijd shopt mama lekker hippe grote mensen kleren in het klein!

Je slaapt al..

Je slaapt al, ik nog niet. Je ademt zo zwaar. Het is geen snurken, maar gewoon zwaar ademen. Ik geef je een duw, in de hoop dat je stopt. Niet stoppen met ademen, maar stoppen met zwaar ademen. Ik hoop dat je nooit stopt met gewoon ademen. In ieder geval niet voordat ik er mee stop. We hebben al afgesproken dat we samen tegelijk in bed sterven, als we heel heel heeeeeel oud zijn. Maar hoe groot is die kans? Ik kan niet zonder jou. Jij bent mijn rots in de branding, mijn steun en toeverlaat, mijn zwart-wit denker die geen grijs kent. Daar hou ik van. Ik heb dat soms nodig, ik kan heel goed grijs denken. De liefde die jij me geeft, is ongekend. En de liefde voor je zoon is helemaal uitmuntend. Je bent de liefste vader die ik ken. Zo trots als een paauw, altijd, om de kleinste dingen. Ik zeg het nooit hardop, ik krijg het m'n strot niet uit, en in plaats daarvan zeg ik love you. Betekent hetzelfde en heeft voor mij net zo veel waarde, maar toch. Ik hou van je.. Met alles wat ik bezit. Ik hou van je enthousiasme in de dingen die je doet. Dingen waar ik vaak geen hol van begrijp. Maar jij gelooft in mij, want je legt het keer op keer aan me uit. Ookal weet je dat ik doe alsof ik het begrijp. Ik hou van de manier waarop je voor me zorgt. Als jij ziek bent, ga ik het liefst een weekje weg, maar als ik ziek ben verzorg je me en zorg je er voor dat ik weer snel beter ben. Ik hou van je humor, vaak kunnen we kapot lachen om dezelfde dingen, soms ga jij kapot en vind ik dat je belachelijk doet. Beloof dat je me nooit verlaat. Wie had toch ooit gedacht dat wij het samen zo fijn zouden hebben? Ik niet, ik had de hoop al een beetje laten varen jaren geleden. Maar wat hebben we het fijn! We zeggen het vaak genoeg tegen elkaar 'fijn hebben wij het he?' En dat vind ik echt. Jij bent fijn! Mijn fijne, lieve, mooie, grappige, stoere man! M'n duw heeft geholpen, je ademt zachtjes. Ik ga ook slapen, Love you

Senn is geboren!

Gister was je nog jij, voortaan is het wij! Mijn liefste vriendinnetje is mama! Ik moet nog even wennen. Mijn lieve mama vriendinnetje! Met lieve Senn! Ik vind hem nu al leuk! Wij gaan heel wat uurtjes knuffelen, en, als hij wat groter is, heel wat uurtjes spelen en keten! Ik kan blijven huilen, ik weet slechts ongeveer hoe jij je nu voelt. Kleine bink was iets te enthousiast. Maar wat doet hij het goed! En hij is nog niet eens een dag oud! Kan je na gaan! Als hij nog even gewacht had, kwam hij er voetballend uit! Ik ben zo rete trots! Echt! Op jou en op papa Robin en op Senn. Jullie Senn! Je was al een geweldige tante en je gaat nu een rete goeie lieve mooie moeder zijn! i love you bestie! Meer als gister, minder als morgen.

Tijn

Stop de klok! Mag de tijd even stil? Je word te snel groot, echt te snel.. Echt te groot. KleinTijn is geen kleine Tijn meer. JoekelTijn of reusTijn is meer op z'n plaats. Waarom gaat het zo snel? Ik wil dat het gewoon nog even een hele poos is zoals nu. Even lekker gezellig, alles kan en niks moet. Gewoon spelen, lachen en de pijn van je valpartijen weg kussen. Ik wil je voor altijd kussen. Maar nog even en dan wil jij dat niet meer. Of alleen stiekem, maar echt niet in het openbaar. En ik wil je hand vast houden en lekker wandelen zonder einddoel, ja thuiskomen, na 20 rondjes, om weer gezellig verder te spelen en te lachen en de pijn van je valpartijen weg te kussen. Ik blijf je kussen, echt hoor. In het echt of in mijn gedachten.. Mijn kusjesregen stopt nooit. Echt nooit. Helemaal nooit! En ik hou niet eens van kussen. Ik hou van jou en van jou te kussen, voor nu en altijd. Eigen schuld, moest je maar niet zo leuk zijn en lief, je vraagt er zelf om. Stomme tijd. Start de klok toch maar, want .. Nog even, komt je broertje. Nog 5 maanden, maar let maar op.. Ineens is dat morgen. En die ga ik ook kussen en jou en je broertje en jou, allebei omstebeurt of allebei tegelijk, ik blijf kussen, tot ik niet meer kan. Maak je borst maar nat liefje; ik ben van plan heel oud te worden! Kus mama