Van de week waren we met de buurjongen Gijs aan het buitenspelen. Gijs is al vier, maar Tijn doet niet voor hem onder. Terwijl we aan het spelen waren kwamen er steeds meer kindjes mee spelen. Tijn belde nog aan bij de buren, of ze ook kwamen, maar ze konden niet. Op den duur was de mama van Gijs het beu en Gijs z'n zusje moest uit bed, dus Gijs moest naar binnen. Een meespelend kindje en z'n zusjes wouden ook bij Gijs mee naar binnen. Het mocht van hun moeder en van de moeder van Gijs. En opeens vroeg Tijn 'mag ik ook bij Gijs spelen?' Het is algemeen bekend dat ik tamelijk gierig ben met m'n kinderen, dus ik had het liever niet, maar ik wou ook de boeman niet zijn, dus met goede hoop dat ze nee zou zeggen omdat ze dan drie gratis extra kinderen kreeg zei ik 'dat moet je aan Gijs z'n mama vragen'. En jahoor, zegt ze ja! Ik wist niet waar ik het zoeken moest.. Jij. Wil. Alleen. Zonder. Mij. Bij. Gijs. Spelen? En ik dan? De moeder van de andere kindjes vroeg heel gemakkelijk 'hoelaat zal ik ze ophalen?' Terwijl ik nog goeie excuses aan het bedenken was. Ik had ze niet. Ik had geen goede reden waarom Tijn dat niet zou mogen. Dus weet je wat ik deed? Ik pakte Abel op en we gingen gewoon mee naar binnen 😁. Hebben wij even lekker gezellig bij Gijs gespeeld ;)!
