De Kia

De Kia ..

Noem me suf, idioot of geef de hormonen de schuld, ken mij het schelen ;)

Ik heb serieus een traantje gelaten om de Kia. Hij is ingeruild voor een grotere auto, want die hebben we nodig.

De Kia was mijn eerste echte grote mensen auto :p. Echt de mijne. Romes vond hem spuuglelijk, ik vond hem gelijk fantastisch. Ik ging er in zitten en dacht ja! Deze is het. En dat was ie.

De Kia heeft ons naar mooie dingen gebracht. Hij bracht ons thuis vanuit het ziekenhuis. Eerst met Tijn, amper twee jaar later met Abel. Hij bracht ons naar de dierentuinen, pretparken, de Ardennen, Frankrijk. Bracht mn lieve Bailey naar haar laatste rustplek. De Kia, we sprongen er in en gingen.

Ik weet heus wel dat de nieuwe auto dat ook gaat doen. Maar het wordt steeds echter. De tweeling wordt steeds echter..

Tien jaar

Vandaag precies tien jaar geleden sliep ik voor het eerst in mijn eigen huisje. Een dag later begon ik aan mijn eerste werkdag bij de rechtbank.

Tien jaar. De tijd vliegt. 

Alles is nu precies zoals ik het mij nooit had voorgesteld. Ik zou voor altijd thuis blijven wonen, hoefde geen relatie en wou geen kinderen, wel een Malteser hondje en ik zou advocaat worden. 

Tien jaar later plakt mijn man de wereld(kaart), gemaakt van behang, op de nieuwe slaapkamer van onze wereld, omdat zij bijna grote broers worden van twee zusjes. We zoeken een grotere auto, want het gezin groeit de huidige auto uit. Ik ben geen advocaat, wel een baan in de juridische sector. Parttime, zodat ik lekker veel voor de kids kan zorgen, huisvrouwtje spelen en de honden kan uitlaten, een pitbull en een chihuahua, ze lijken niet eens op een Malteser 😂

En hoewel ik het allemaal niet in de planning had, zou ik het voor geen goud meer willen ruilen. Dat de volgende tien jaar maar net zo mooi mogen worden, maar wel iets minder snel voorbij vliegen.